Χοληστερίνη & αυτοάνοσα ρευματικά νοσήματα

H χρόνια φλεγμονή και η δυσλιπιδαιμία (συχνή στα ρευματικά νοσήματα, η οποία συχνά επιδεινώνεται με την χορήγηση αντιρευματικών φαρμάκων, τα οποία όμως με τη σειρά τους μειώνουν την φλεγμονή) επιδεινώνουν τον καρδιαγγειακό κίνδυνο (CVD: έμφραγμα, εγκεφαλικό επεισόδιο κα /ήδη αυξημένος στους ασθενείς αυτούς σε σχέση με το γενικό πληθυσμό) σε ασθενείς με ανοσο-επαγόμενα ρευματικά νοσήματα

Ο καρδιαγγειακό κίνδυνος εκτιμάται όπως και στο γενικό πληθυσμό (SCORE) αλλά με προσαρμογή 1,5 (κυρίως για ΡΑ) 

Μεγαλύτερη φλεγμονή σχετίζεται με χειρότερη εικόνα στα λιπίδια και μεγαλύτερο καρδιαγγειακό κίνδυνο - καλύτερος έλεγχος της φλεγμονής θα μπορούσε να επηρεάσει το μεταβολικό προφίλ ασθενών με φλεγμονώδη νοσήματα

Η χορήγηση υπολιπιδαιμικών φαρμάκων (πχ στατίνες) ΔΕΝ μειώνει πάντα ικανοποιητικά τον CVD κίνδυνο στους ασθενείς αυτούς, ούτε έχει τα αναμενόμενα ευεργετικά αποτελέσματα στις υπερ-φλεγμονώδεις δράσεις της HDL , ίσως όμως σχετίζεται με μικρή βελτίωση της ενεργότητας της νόσου (πχ στην ΡΑ)

Ο μεταβολισμός των λιπιδίων (χοληστερίνη) επηρεάζει την ανοσιακή απόκριση (λειτουργία του ανοσοποιητικού) , πχ δυσλιπιδαιμία & ενεργοποίηση CD4 κυττάρων 

Η εκτίμηση του λιπιδαιμικού προφίλ πρέπει να γίνεται όταν η νόσος είναι σε σταθερή μορφή - ύφεση

Πολλά DMARDs (συμβατικά αλλά και νεότερα) επηρεάζουν στον μεταβολισμό των λιπιδίων. Πχ η υδροξυχλωροκίνη (Plaqeunil) μειώνει την LDL (κακή χοληστερίνη) σε ασθενείς με ΣΕΛ, άλλα φάρμακα έχουν αρνητική δράση (κορτιζόνη, κυκλοσπορίνη, anti-IL6) στα λιπίδια, ενώ άλλα μικτή δράση (με αύξηση LDL αλλά και HDL, όπως TNFi, Jaki )

Αντι-ρευματικά φάρμακα εμπλέκονται στον μεταβολισμό των στατινών (όπως τα anti-IL-6) άρα απαιτούνται μεγαλύτερες δόσεις στατινών για το ίδιο αποτέλεσμα

Απαιτούνται ειδικοί δείκτες λιποπρωτεϊνών, και όχι τόσο η σχέση LDL/HDL, για τον καλύτερο έλεγχο - παρακολούθηση των ασθενών αυτών

Η αποτελεσματικότητα των διατροφικών συμπληρωμάτων (πχ ω-3) δεν είναι ξεκάθαρη στα ρευματικά νοσήματα, σε σχέση με τον CVD κίνδυνο ή την ενεργότητα νόσου